Dat hele Wilhelmus is, als je de tekst leest en probeert tot je te laten doordringen, niets anders dan een lange monoloog van Willem van Oranje. Hij is nogal zelfingenomen: altijd heel moedig geweest, zichzelf wegcijferend en vooral heel erg vroom. Nogal zielig eigenlijk. En dat 15 coupletten lang!
Kwalijk is dat hij maar volhoudt dat er niks mis is met 'de koning van spanje', terwijl nota bene Nederland tientallen jaren had gevochten tegen de Spaanse overheersing!